یاد سهراب بخیر

پشت دریاها شهریست

 

که در آن پنجره ها روبه تجلی باز است

 

بام ها جای کبوتر هاییست که به فواره هوش بشری می نگرد

 

کاش اینگونه به صراحت می گفت

 

پشت دریاها شهریست

 

که در آن پنجره ها رو به ضعیفان باز است

 

چشم هر کاخ نشین به سر سفره خالی ضعیفان نگرد

 

پشت دریاها شهریست

 

که در آن نفع برای همگان یکسان است

 

دست هر کودک ده ساله به جیب پدر است

 

چشم آن کوخنشین بارانیست

 

گونه اش سرخ و کبود است ز سیلی غرور

 

پشت دریاها شهریست

 

که در آن نغمه بلبل پیچد

 

نه که دراوج سکوتش همه آوار غرورش ریزد

 

من که "غمگین" شده ام از این غم

 

تک امیدم این است

 

که "علی" نزدیک است روز موعود رسد شیرین است

 

یاد سهراب بخیر...

 

 

علی غمگین مقدم

1396/04/11